Jak stworzyć pingwina z plasteliny inspirowanego kultową bajką?

Pingwin z plasteliny bajka – kultowy serial Pingu w świecie animacji

• Serial animowany o małym pingwinie stworzony techniką animacji plastelinowej
• Powstał w Szwajcarii w 1986 roku i obejmuje 6 serii po 26 odcinków
• Charakterystyczna „mowa pingwina” bez prawdziwego języka
• Emitowany w wielu krajach, w tym w Polsce na kanałach TVP1, MiniMini i JimJam
• Stworzony przez Otmara Gutmanna i Erikę Brueggemann

Pingu to kultowy serial animowany dla dzieci, który od prawie czterech dekad zachwyca widzów na całym świecie. Ta urocza produkcja, wykorzystująca technikę animacji plastelinowej, opowiada o przygodach małego pingwina i jego rodziny mieszkającej na Antarktydzie. Charakterystyczną cechą serialu jest brak prawdziwego języka – postacie komunikują się za pomocą wymyślonego „pingwiniego języka” zwanego Penguinese, którego najbardziej rozpoznawalnym elementem jest okrzyk głównego bohatera „Noot noot!„.

Serial powstał w Szwajcarii w 1986 roku z inicjatywy Otmara Gutmanna i Eriki Brueggemann. Początkowo miał opowiadać o przygodach lwów morskich, jednak ostatecznie zdecydowano się na pingwiny jako głównych bohaterów. Pierwszych 5 serii było tworzonych tradycyjną metodą animacji plastelinowej, gdzie każdy ruch postaci był uchwycony klatka po klatce. Dopiero po przejęciu praw do serialu przez brytyjską firmę HIT Entertainment w 2001 roku, zaczęto wykorzystywać żywiczne odlewy oryginalnych modeli z plasteliny.

Pingu szybko zdobył międzynarodową popularność dzięki uniwersalnemu przekazowi i braku barier językowych. Serial był emitowany w ponad 150 krajach, w tym w Polsce najpierw na kanale TVP1 w Wieczorynce w 1995 roku, a później na kanałach MiniMini i JimJam. Warto zauważyć, że pomimo upływu lat, serial nie traci na popularności i wciąż zdobywa nowych fanów wśród dzieci na całym świecie. W 2017 roku w Japonii powstała nowa seria „Pingu in the City”, a w 2024 roku zapowiedziano kolejną produkcję tworzoną przez studio Aardman Animations.

Technika animacji plastelinowej w bajce Pingu

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów serialu Pingu jest wykorzystanie animacji plastelinowej, zwanej też claymation. Ta wyjątkowa technika polega na fotografowaniu plastelniowych figurek klatka po klatce, przy czym między ujęciami artyści delikatnie zmieniają pozycję i kształt postaci. Aby stworzyć płynny ruch, potrzeba wykonać co najmniej 12 zdjęć na każdą sekundę filmu, co oznacza, że nawet krótki, pięciominutowy odcinek Pingu wymagał zrobienia ponad 3600 pojedynczych fotografii.

Praca nad serialem była niezwykle czasochłonna i wymagała ogromnej precyzji od animatorów. Każda postać musiała być odpowiednio usztywniona za pomocą wewnętrznego szkieletu, aby zachować stabilność podczas animacji. Szczególnie trudne było animowanie ekspresyjnych gestów i mimiki twarzy, które są jednym z największych atutów serialu. Animatorzy musieli również dbać o spójność wyglądu postaci między scenami i odcinkami, co przy materiale tak plastycznym jak plastelina stanowiło niemałe wyzwanie.

Serial Pingu jest doskonałym przykładem, jak za pomocą stosunkowo prostej techniki można stworzyć niezapomniane dzieło, które przemawia do widzów w każdym wieku i z różnych kultur. Animacja plastelinowa nadała serialowi charakterystyczny, nieco surrealistyczny charakter, który stał się jego znakiem rozpoznawczym. Warto zauważyć, że ta technika, choć wyparta obecnie przez animację komputerową, wciąż ma swoich zwolenników, a seriale takie jak „Wallace i Gromit” czy „Shaun the Sheep” udowadniają, że tradycyjna animacja plastelinowa nadal potrafi zachwycać widownię na całym świecie.

Główne postacie w świecie Pingu

Świat serialu Pingu zaludniają sympatyczne postacie, które mimo braku dialogów w tradycyjnym rozumieniu, mają wyraziste osobowości. Głównym bohaterem jest oczywiście Pingu – ciekawski, czasem psotny, ale zawsze pełen dobrych intencji mały pingwin, który lubi się bawić i odkrywać świat. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest sposób komunikacji – słynne „Noot Noot!”, które stało się jednym z najbardziej rozpoznawalnych dźwięków w historii animacji dla dzieci.

Rodzina Pingu składa się z troskliwej Mamy, która dba o dom i dzieci, oraz Taty, który pracuje jako listonosz i rozwozi przesyłki po lodowej krainie. Ważną postacią jest również Pinga – młodsza siostra Pingu, która pojawiła się w 5. odcinku serialu. Początkowa zazdrość Pingu o małą siostrzyczkę szybko przerodziła się w braterską miłość i opiekuńczość, co stanowi jeden z ważniejszych wątków edukacyjnych w serialu. Rodzinę dopełnia Dziadek, który czasami odwiedza wnuki i uczy je muzyki.

Poza rodziną, w życiu Pingu ważną rolę odgrywają jego przyjaciele. Robby to antropomorficzna foka (a dokładniej weddelka arktyczna), która jest jednym z najlepszych przyjaciół Pingu, choć czasem lubi mu ukraść rybę. Interakcje z przyjaciółmi takimi jak Pingo, Pingg czy Pingi pokazują dzieciom wartość przyjaźni i współpracy, a także uczą rozwiązywania konfliktów. W serialu pojawiają się również inne postacie, jak Pengo i jego młodszy brat Pango, którzy uzupełniają kolorowy świat antarktycznej społeczności pingwinów. Wszystkie postacie, mimo prostej formy, są niezwykle ekspresyjne, a ich mowa ciała i mimika pozwalają widzom doskonale zrozumieć emocje i intencje bohaterów.

Najczęściej zadawane pytania o bajkę Pingu

• Kiedy powstała bajka Pingu? Serial animowany Pingu miał swoją premierę w 1986 roku w Szwajcarii.
• Ile odcinków ma bajka Pingu? Łącznie powstało 156 odcinków w 6 seriach oraz jeden odcinek specjalny trwający 25 minut.
• Jaką techniką wykonano bajkę Pingu? Serial został stworzony techniką animacji plastelinowej (claymation), gdzie figurki z plasteliny są fotografowane klatka po klatce.
• Kto jest twórcą Pingu? Twórcami serialu są Otmar Gutmann i Erika Brueggemann.
• Jakim językiem posługują się postacie w Pingu? Postacie używają wymyślonego języka „Penguinese” lub „Pinguish”, składającego się z nieartykułowanych dźwięków i charakterystycznego „Noot noot!”.
• Gdzie można oglądać Pingu w Polsce? Serial był emitowany na kanale TVP1 w Wieczorynce w 1995 roku oraz na kanałach MiniMini i JimJam w 2010 roku.
• Czy powstają nowe odcinki Pingu? W latach 2017-2019 powstała nowa seria „Pingu in the City” produkowana w Japonii, a w 2024 roku zapowiedziano kolejną produkcję tworzoną przez studio Aardman Animations.

ŹRÓDŁO:

• [1]https://pl.wikipedia.org/wiki/Pingu[1]
• [2]https://www.filmweb.pl/serial/Pingu-1986-210457[2]
• [3]https://www.srokao.pl/2012/11/pingu.html[3]

Historia serialu Pingu – kultowa bajka o pingwinie z plasteliny, która podbiła serca dzieci

Pierwsze kroki Pingu na małym ekranie datują się na rok 1988, choć prace koncepcyjne rozpoczęły się już dwa lata wcześniej. Serial, który miał początkowo opowiadać o przygodach lwów morskich, zmienił kierunek gdy Otmar Gutmann dostrzegł większy potencjał w pingwinich bohaterach. Mało kto przypuszczał wówczas, że skromna produkcja ze Szwajcarii stanie się jednym z najbardziej rozpoznawalnych seriali animowanych na świecie.

Warto wspomnieć, że pierwszy sezon serialu powstawał w niezwykle kameralnych warunkach. Animatorzy pracowali w niewielkim studiu, ręcznie formując każdą klatkę filmu. Z tego powodu produkcja pierwszych odcinków była niezwykle czasochłonna – na stworzenie zaledwie 5-minutowego epizodu potrzeba było nawet kilku tygodni intensywnej pracy.

Rozwój i międzynarodowy sukces

Prawdziwy przełom w historii Pingu nastąpił, gdy serial trafił na antenę BBC w Wielkiej Brytanii. Brytyjscy widzowie natychmiast pokochali przygody pingwinka, co otworzyło drogę do międzynarodowej kariery. Paradoksalnie, brak tradycyjnego języka okazał się największym atutem serialu – dzieci z różnych krajów mogły bez problemu zrozumieć fabułę opartą na uniwersalnym języku gestów i emocji.

Za charakterystyczny głos Pingu odpowiadał włoski aktor Carlo Bonomi, który stworzył unikalny „pingwini język”. Jego interpretacja, inspirowana technikami teatru Commedia dell’arte oraz własnym doświadczeniem w pracy komika, nadała postaciom wyjątkowy charakter. Szczególnie słynne „Noot Noot!” stało się dźwiękowym znakiem rozpoznawczym serialu, rozpoznawalnym na całym świecie.

Ewolucja techniki animacyjnej

Przez lata produkcji Pingu przechodził technologiczną metamorfozę. Pierwsze pięć serii tworzono całkowicie ręcznie, wykorzystując klasyczną animację plastelinową. Po przejęciu praw do serialu przez brytyjską firmę HIT Entertainment w 2001 roku, wprowadzono istotne zmiany:

• Zastąpiono oryginalne plastelinowe modele trwalszymi żywicznymi odlewami
• Wprowadzono udoskonalenia w technice fotografowania poszczególnych klatek
• Wykorzystano komputerowe narzędzia do post-produkcji
• Unowocześniono proces montażu i udźwiękowienia

Mimo tych zmian, twórcy dbali o zachowanie charakterystycznego stylu wizualnego. Dla wielu fanów pierwsze serie mają jednak szczególny urok właśnie ze względu na swoją surową, autentycznie plastelinową estetykę, która nadaje postaciom wyjątkową miękkość i plastyczność ruchu.

Dziedzictwo kulturowe

Fenomen Pingu wykracza daleko poza ramy typowej produkcji dla dzieci. Serial stał się inspiracją dla wielu twórców animacji i doczekał się licznych nawiązań w kulturze popularnej. Charakterystyczna estetyka i język postaci są natychmiast rozpoznawalne dla kilku pokoleń widzów.

Po zakończeniu oryginalnej serii w 2006 roku, popularność Pingu nie zmalała. Japoński reboot „Pingu in the City” z 2017 roku oraz najnowsza produkcja studia Aardman Animations zapowiedziana na 2024 rok dowodzą, że mały pingwin wciąż ma ogromną siłę przyciągania nowych widzów. Historia skromnej szwajcarskiej produkcji, która podbiła serca dzieci na całym świecie, pozostaje jednym z najbardziej inspirujących przykładów uniwersalnego języka animacji.

Krok po kroku – jak ulepić własnego pingwina z plasteliny w stylu popularnej bajki

Chcesz stworzyć własnego pingwina z plasteliny inspirowanego kultowym serialem Pingu? To prostsze niż myślisz! Tworzenie plastelinowych pingwinów to świetna zabawa zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Lepienie z plasteliny rozwija zdolności manualne, cierpliwość i wyobraźnię, a radość z własnoręcznie stworzonej figurki jest bezcenna.

Zanim zaczniesz, przygotuj wszystkie niezbędne materiały: plastelinę w kolorach czarnym, białym i pomarańczowym (lub czerwonym i żółtym do zmieszania), podstawową podkładkę do pracy oraz wykałaczkę do tworzenia detali. Możesz też użyć noża plastikowego do precyzyjnych cięć.

Podstawowe etapy lepienia pingwinka

Na początek uformuj z czarnej plasteliny kształt przypominający jajko – to będzie główna część ciała pingwina. Spłaszcz delikatnie spód, aby figurka mogła samodzielnie stać. Z białej plasteliny przygotuj mniejszy, owalny kawałek, który stanie się charakterystycznym brzuszkiem pingwina.

Przyłóż biały element do czarnego korpusu i delikatnie dociśnij, szczególnie po bokach. Następnie z czarnej plasteliny uformuj dwie małe, spłaszczone łezki – to będą skrzydełka pingwina. Przyczep je po bokach korpusu, lekko je dociskając. Pamiętaj, że pingwiny z popularnej bajki mają charakterystyczne, zaokrąglone skrzydełka – nie rób ich zbyt spiczastych!

Finalne detale i charakterystyczne cechy

Teraz nadszedł czas na dodanie charakterystycznych elementów, które sprawią, że Twój pingwin będzie przypominał bohatera z bajki Pingu:

• Z dwóch małych białych kulek uformuj oczka, spłaszcz je i umieść w górnej części ciała
• Do każdego oczka dodaj maleńką czarną kropkę jako źrenicę
• Z pomarańczowej plasteliny utwórz trójkątny dziobek oraz dwie płaskie stopki
• Za pomocą wykałaczki możesz delikatnie naciąć dziobek, aby wyglądał na otwarty

Jeśli chcesz, aby Twój pingwin był jeszcze bardziej podobny do serialowego Pingu, nadaj mu lekko pochyloną sylwetkę i charakterystyczną mimikę. Możesz też dodać kolorową czapkę z pomponem lub snowboard, na którym będzie „zjeżdżał” – podobnie jak pingwiny w niektórych odcinkach serialu. Gotową figurkę możesz wykorzystać do zabawy lub jako element zimowej dekoracji.

Ożyw swoją figurkę – inspiracja animacją

Gotowy pingwin może stać się bohaterem Twojej własnej animacji! Zachęć dziecko do stworzenia kilku pingwinków i przygotowania krótkiej historyjki z ich udziałem. Naśladując technikę wykorzystywaną w produkcji serialu Pingu, możecie wykonać zdjęcia figurek w różnych pozycjach, a następnie połączyć je w krótki film. To doskonały sposób na rozwinięcie kreatywności maluchów i zapoznanie ich z podstawami animacji poklatkowej.

Pamiętaj, że w trakcie lepienia najważniejsza jest dobra zabawa. Nie przejmuj się, jeśli Twój pingwin nie będzie idealny za pierwszym razem – ćwiczenie czyni mistrza, a plastelina zawsze daje się poprawić!

Inne popularne bajki tworzone techniką animacji poklatkowej z wykorzystaniem plasteliny

Oprócz kultowego Pingu, świat animacji plastelinowej może pochwalić się wieloma innymi znakomitymi produkcjami, które zdobyły serca widzów na całym świecie. Studio Aardman Animations, uznawane za jednego z liderów w tej dziedzinie, stworzyło szereg niezapomnianych historii, które pokazują niezwykłe możliwości plasteliny jako medium artystycznego.

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych serii jest Wallace i Gromit, opowiadająca o przygodach ekscentrycznego wynalazcy i jego mądrego psa. Produkcja zdobyła aż cztery Oscary, w tym za pełnometrażowy film „Klątwa królika”. Z tego samego studia pochodzi również Baranek Shaun – urokliwy serial o przygodach sprytnej owcy i jej stada, który zrodził się jako spin-off serii o Wallasie i Gromicie.

Popularne pełnometrażowe filmy animowane z plasteliny

Wśród filmów pełnometrażowych tworzonych techniką animacji plastelinowej na uwagę zasługują:

• Uciekające kurczaki – historia grupy kur próbujących uciec z farmy przed zamianą w pasztety
• Mary i Max – poruszająca opowieść o przyjaźni między ośmioletnią dziewczynką z Australii a dorosłym mężczyzną z Nowego Jorku
• ParaNorman – film łączący klasyczną animację plastelinową z nowoczesnymi technologiami druku 3D
• Koralina i tajemnicze drzwi – mroczna opowieść dla starszych dzieci o dziewczynce odkrywającej równoległy świat

Na uwagę zasługuje też pierwszy w historii film w całości stworzony techniką animacji plastelinowej – „Long Live the Bull” z 1926 roku, choć dopiero lata 70. XX wieku przyniosły prawdziwy rozwój tej metody, głównie za sprawą pionierskich prac Willa Vintona, nazywanego czasem „ojcem współczesnej animacji plastelinowej”.

Polskie akcenty w świecie animacji plastelinowej

W Polsce również powstawały produkcje wykorzystujące techniki pokrewne animacji plastelinowej. Plastusiowy pamiętnik, adaptacja powieści Marii Kownackiej z 1980 roku, opowiada o przygodach ludzika z plasteliny mieszkającego w piórniku szkolnym.

Obecnie animacja plastelinowa przeżywa swoisty renesans, łącząc tradycyjne metody z nowoczesnymi technologiami. Mimo czasochłonności procesu produkcji, wiele studiów wybiera tę technikę ze względu na jej niepowtarzalny urok i charakterystyczną estetykę, niemożliwą do osiągnięcia w animacji komputerowej. Dzięki temu Pingu i inne bajki tworzone techniką animacji plastelinowej pozostają ponadczasowymi dziełami sztuki, zachwycającymi kolejne pokolenia widzów.

Techniki animacji w popularnych bajkach plastelinowych

Warto zauważyć, że w obrębie animacji plastelinowej istnieje kilka różnych technik. Aardman Animation preferuje metodę, w której każda postać ma wewnętrzny szkielet z drutu, pozwalający na stabilne ustawienie figurki.

Z kolei twórcy takich produkcji jak Gumby Show czy wczesne filmy Willa Vintona często stosowali technikę całkowicie plastycznej animacji, gdzie postacie mogły zmieniać kształt w dowolny sposób. Niektóre nowoczesne produkcje, jak wspomniany ParaNorman studia Laika, łączą tradycyjną animację plastelinową z drukiem 3D, co pozwala na tworzenie tysięcy wymiennych twarzy dla postaci, oddających najdrobniejsze niuanse mimiki.

Problem z plasteliną – kryzys w studiu Aardman i przyszłość bajek tworzonych tą techniką

Legendarny świat animacji plastelinowej stanął przed niespodziewanym wyzwaniem. Studio Aardman Animations, twórca takich hitów jak „Wallace i Gromit” czy „Baranek Shaun”, znalazło się w trudnej sytuacji, gdy firma Newclay Products – jedyny producent specjalnej plasteliny Lewis Newplast – zakończyła działalność w marcu 2023 roku. Ta szczególna glinka była podstawowym budulcem dla wszystkich postaci tworzonych przez studio od dziesięcioleci.

Studio zostało poinformowane z wyprzedzeniem o planach zamknięcia firmy, co pozwoliło na zakup zapasów około 400 kilogramów plasteliny. Niestety, według doniesień, ilość ta wystarczy zaledwie na jeden film. Część materiału została już wykorzystana przy produkcji „Uciekających kurczaków: Era nuggetsów”.

Przyczyny kryzysu i poszukiwanie rozwiązań

Głównym powodem jest upływ czasu. Właściciele firmy Newclay Products zdecydowali się przejść na emeryturę i mimo prób nie udało im się znaleźć następców.

Glinka Lewis Newplast posiada wyjątkowe właściwości, które czynią ją idealną do animacji poklatkowej:

• Jest łatwa do formowania postaci
• Pozostaje nieschnąca, umożliwiając wielokrotne użycie
• Jest odporna na temperaturę w rozgrzanym studiu

Przyszłość animacji plastelinowej

Czy ten kryzys oznacza koniec tradycyjnej animacji plastelinowej? Niekoniecznie, choć z pewnością zmusi studia do poszukiwania alternatywnych materiałów. W odpowiedzi na doniesienia, studio Aardman wydało oświadczenie zaprzeczające problemom z zasobami gliny.

Świat animacji nieustannie ewoluuje, a tradycyjne techniki często współistnieją z nowoczesnymi technologiami. Przyszłość może należeć do hybrydowych produkcji, zachowujących urok ręcznie tworzonych postaci, ale wspomaganych cyfrowymi narzędziami.

Kryzys z dostępnością specjalnej plasteliny dla studia Aardman przypomina nam o wartości tradycyjnych technik animacyjnych. Bez względu na to, jak rozwinie się sytuacja, postacie takie jak Wallace, Gromit czy Pingu pozostaną dowodem, że nawet najprostsze materiały, jak plastelina, mogą dać początek magicznym światom poruszającym wyobraźnię kolejnych pokoleń.